во́йканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
во́йканне | во́йканні | |
во́йкання | во́йканняў | |
во́йканню | во́йканням | |
во́йканне | во́йканні | |
во́йканнем | во́йканнямі | |
во́йканні | во́йканнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)