во́блачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. во́блачка во́блачкі
Р. во́блачка во́блачкаў
Д. во́блачку во́блачкам
В. во́блачка во́блачкі
Т. во́блачкам во́блачкамі
М. во́блачку во́блачках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)