воблакаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. воблакаме́р воблакаме́ры
Р. воблакаме́ра воблакаме́раў
Д. воблакаме́ру воблакаме́рам
В. воблакаме́р воблакаме́ры
Т. воблакаме́рам воблакаме́рамі
М. воблакаме́ры воблакаме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)