ве́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ве́янне | ве́янні | |
| ве́яння | ве́янняў | |
| ве́янню | ве́янням | |
| ве́янне | ве́янні | |
| ве́яннем | ве́яннямі | |
| ве́янні | ве́яннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)