ве́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ве́чнік | ве́чнікі | |
ве́чніка | ве́чнікаў | |
ве́чніку | ве́чнікам | |
ве́чніка | ве́чнікаў | |
ве́чнікам | ве́чнікамі | |
ве́чніку | ве́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)