ве́ціць

‘вітаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ве́чу ве́цім
2-я ас. ве́ціш ве́ціце
3-я ас. ве́ціць ве́цяць
Прошлы час
м. ве́ціў ве́цілі
ж. ве́ціла
н. ве́ціла
Загадны лад
2-я ас. ве́ць ве́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ве́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)