ветура́ч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ветура́ч ветурачы́
Р. ветурача́ ветурачо́ў
Д. ветурачу́ ветурача́м
В. ветурача́ ветурачо́ў
Т. ветурачо́м ветурача́мі
М. ветурачу́ ветурача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)