ветраго́нніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ветраго́нніца ветраго́нніцы
Р. ветраго́нніцы ветраго́нніц
Д. ветраго́нніцы ветраго́нніцам
В. ветраго́нніцу ветраго́нніц
Т. ветраго́нніцай
ветраго́нніцаю		 ветраго́нніцамі
М. ветраго́нніцы ветраго́нніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)