ветраго́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ветраго́нніца | ветраго́нніцы | |
| ветраго́нніцы | ветраго́нніц | |
| ветраго́нніцы | ветраго́нніцам | |
| ветраго́нніцу | ветраго́нніц | |
| ветраго́нніцай ветраго́нніцаю |
ветраго́нніцамі | |
| ветраго́нніцы | ветраго́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)