весяльча́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| весяльча́к | весельчакі́ | |
| весельчака́ | весельчако́ў | |
| весельчаку́ | весельчака́м | |
| весельчака́ | весельчако́ў | |
| весельчако́м | весельчака́мі | |
| весельчаку́ | весельчака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)