весяльча́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
весяльча́к | весельчакі́ | |
весельчака́ | весельчако́ў | |
весельчаку́ | весельчака́м | |
весельчака́ | весельчако́ў | |
весельчако́м | весельчака́мі | |
весельчаку́ | весельчака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)