весялу́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
весялу́н | веселуны́ | |
веселуна́ | веселуно́ў | |
веселуну́ | веселуна́м | |
веселуна́ | веселуно́ў | |
веселуно́м | веселуна́мі | |
веселуне́ | веселуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)