веслано́гія
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| веслано́гія | |
| веслано́гіх | |
| веслано́гім | |
| веслано́гіх | |
| веслано́гімі | |
| веслано́гіх |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)