верхаві́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верхаві́нне верхаві́нні
Р. верхаві́ння верхаві́нняў
Д. верхаві́нню верхаві́нням
В. верхаві́нне верхаві́нні
Т. верхаві́ннем верхаві́ннямі
М. верхаві́нні верхаві́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)