верхаві́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| верхаві́к | верхавікі́ | |
| верхавіка́ | верхавіко́ў | |
| верхавіку́ | верхавіка́м | |
| верхаві́к | верхавікі́ | |
| верхавіко́м | верхавіка́мі | |
| верхавіку́ | верхавіка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)