ве́рмахт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ве́рмахт
Р. ве́рмахта
Д. ве́рмахту
В. ве́рмахт
Т. ве́рмахтам
М. ве́рмахце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)