ве́рбніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ве́рбніца
Р. ве́рбніцы
Д. ве́рбніцы
В. ве́рбніцу
Т. ве́рбніцай
ве́рбніцаю
М. ве́рбніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)