верашча́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
верашча́нне | верашча́нні | |
верашча́ння | верашча́нняў | |
верашча́нню | верашча́нням | |
верашча́нне | верашча́нні | |
верашча́ннем | верашча́ннямі | |
верашча́нні | верашча́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)