вератні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вератні́к вератнікі́
Р. вератніка́ вератніко́ў
Д. вератніку́ вератніка́м
В. вератні́к вератнікі́
Т. вератніко́м вератніка́мі
М. вератніку́ вератніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)