верасо́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| верасо́ўнік | верасо́ўнікі | |
| верасо́ўніку | верасо́ўнікаў | |
| верасо́ўніку | верасо́ўнікам | |
| верасо́ўнік | верасо́ўнікі | |
| верасо́ўнікам | верасо́ўнікамі | |
| верасо́ўніку | верасо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)