вераб’яня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. вераб’яня́ вераб’яня́ты
Р. вераб’яня́ці вераб’яня́т
Д. вераб’яня́ці вераб’яня́там
В. вераб’яня́ вераб’яня́т
Т. вераб’янё́м вераб’яня́тамі
М. вераб’яня́ці вераб’яня́тах

Іншыя варыянты: вераб’янё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)