ве́нца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ве́нца | ве́нцы | |
ве́нца | ве́нцаў | |
ве́нцу | ве́нцам | |
ве́нца | ве́нцы | |
ве́нцам | ве́нцамі | |
ве́нцы | ве́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)