ве́нгр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́нгр ве́нгры
Р. ве́нгра ве́нграў
Д. ве́нгру ве́нграм
В. ве́нгра ве́нграў
Т. ве́нграм ве́нграмі
М. ве́нгру ве́нграх

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)