ве́йка

‘веялка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́йка ве́йкі
Р. ве́йкі ве́ек
Д. ве́йцы ве́йкам
В. ве́йку ве́йкі
Т. ве́йкай
ве́йкаю		 ве́йкамі
М. ве́йцы ве́йках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)