вахцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вахцё́р вахцё́ры
Р. вахцё́ра вахцё́раў
Д. вахцё́ру вахцё́рам
В. вахцё́ра вахцё́раў
Т. вахцё́рам вахцё́рамі
М. вахцё́ру вахцё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)