вахла́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вахла́к | вахлакі́ | |
| вахлака́ | вахлако́ў | |
| вахлаку́ | вахлака́м | |
| вахлака́ | вахлако́ў | |
| вахлако́м | вахлака́мі | |
| вахлаку́ | вахлака́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)