васьміто́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. васьміто́мнік васьміто́мнікі
Р. васьміто́мніка васьміто́мнікаў
Д. васьміто́мніку васьміто́мнікам
В. васьміто́мнік васьміто́мнікі
Т. васьміто́мнікам васьміто́мнікамі
М. васьміто́мніку васьміто́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)