васьміто́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. васьміто́мны васьміто́мная васьміто́мнае васьміто́мныя
Р. васьміто́мнага васьміто́мнай
васьміто́мнае		 васьміто́мнага васьміто́мных
Д. васьміто́мнаму васьміто́мнай васьміто́мнаму васьміто́мным
В. васьміто́мны (неадуш.)
васьміто́мнага (адуш.)		 васьміто́мную васьміто́мнае васьміто́мныя (неадуш.)
васьміто́мных (адуш.)
Т. васьміто́мным васьміто́мнай
васьміто́мнаю		 васьміто́мным васьміто́мнымі
М. васьміто́мным васьміто́мнай васьміто́мным васьміто́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)