васьмірадко́ўе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. васьмірадко́ўе васьмірадко́ўі
Р. васьмірадко́ўя васьмірадко́ўяў
Д. васьмірадко́ўю васьмірадко́ўям
В. васьмірадко́ўе васьмірадко́ўі
Т. васьмірадко́ўем васьмірадко́ўямі
М. васьмірадко́ўі васьмірадко́ўях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)