васьмірадко́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. васьмірадко́вік васьмірадко́вікі
Р. васьмірадко́віка васьмірадко́вікаў
Д. васьмірадко́віку васьмірадко́вікам
В. васьмірадко́вік васьмірадко́вікі
Т. васьмірадко́вікам васьмірадко́вікамі
М. васьмірадко́віку васьмірадко́віках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)