васьмізу́быя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
васьмізу́быя | |
васьмізу́бых | |
васьмізу́бым | |
васьмізу́бых | |
васьмізу́бымі | |
васьмізу́бых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)