васко́ўнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
васко́ўнікавыя | |
васко́ўнікавых | |
васко́ўнікавым | |
васко́ўнікавыя | |
васко́ўнікавымі | |
васко́ўнікавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)