варэ́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| варэ́ннік | варэ́ннікі | |
| варэ́нніка | варэ́ннікаў | |
| варэ́нніку | варэ́ннікам | |
| варэ́ннік | варэ́ннікі | |
| варэ́ннікам | варэ́ннікамі | |
| варэ́нніку | варэ́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)