варэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
варэ́нне | варэ́нні | |
варэ́ння | варэ́нняў | |
варэ́нню | варэ́нням | |
варэ́нне | варэ́нні | |
варэ́ннем | варэ́ннямі | |
варэ́нні | варэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)