вартаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вартаўні́к вартаўнікі́
Р. вартаўніка́ вартаўніко́ў
Д. вартаўніку́ вартаўніка́м
В. вартаўніка́ вартаўніко́ў
Т. вартаўніко́м вартаўніка́мі
М. вартаўніку́ вартаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)