вартавы́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. вартавы́ вартава́я вартавы́я
Р. вартаво́га вартаво́й вартавы́х
Д. вартаво́му вартаво́е вартавы́м
В. вартаво́га вартаву́ю вартавы́х
Т. вартавы́м вартаво́й
вартаво́ю		 вартавы́мі
М. вартавы́м вартаво́й вартавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)