валяпю́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. валяпю́к
Р. валяпю́ку
Д. валяпю́ку
В. валяпю́к
Т. валяпю́кам
М. валяпю́ку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)