валюха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. валюха́ю валюха́ем
2-я ас. валюха́еш валюха́еце
3-я ас. валюха́е валюха́юць
Прошлы час
м. валюха́ў валюха́лі
ж. валюха́ла
н. валюха́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час валюха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)