вальнаду́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вальнаду́мка вальнаду́мкі
Р. вальнаду́мкі вальнаду́мак
Д. вальнаду́мцы вальнаду́мкам
В. вальнаду́мку вальнаду́мак
Т. вальнаду́мкай
вальнаду́мкаю		 вальнаду́мкамі
М. вальнаду́мцы вальнаду́мках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)