вальго́тніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вальго́тніца вальго́тніцы
Р. вальго́тніцы вальго́тніц
Д. вальго́тніцы вальго́тніцам
В. вальго́тніцу вальго́тніцы
Т. вальго́тніцай
вальго́тніцаю		 вальго́тніцамі
М. вальго́тніцы вальго́тніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)