валацу́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валацу́жнік валацу́жнікі
Р. валацу́жніка валацу́жнікаў
Д. валацу́жніку валацу́жнікам
В. валацу́жніка валацу́жнікаў
Т. валацу́жнікам валацу́жнікамі
М. валацу́жніку валацу́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)