валако́нца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валако́нца валако́нцы
Р. валако́нца валако́нцаў
Д. валако́нцу валако́нцам
В. валако́нца валако́нцы
Т. валако́нцам валако́нцамі
М. валако́нцы валако́нцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)