вако́нніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| вако́нніца | вако́нніцы | |
| вако́нніцы | вако́нніц | |
| вако́нніцы | вако́нніцам | |
| вако́нніцу | вако́нніцы | |
| вако́нніцай вако́нніцаю |
вако́нніцамі | |
| вако́нніцы | вако́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)