ваке́нца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ваке́нца | вакенцы | |
ваке́нца | вакенцаў | |
вакенцу | вакенцам | |
ваке́нца | вакенцы | |
вакенцам | вакенцамі | |
вакенцы | вакенцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)