вазю́р
‘возчык’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вазю́р | вазюры́ | |
| вазюра́ | вазюро́ў | |
| вазюру́ | вазюра́м | |
| вазюра́ | вазюро́ў | |
| вазюро́м | вазюра́мі | |
| вазюру́ | вазюра́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)