ва́жнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ва́жнічанне | |
ва́жнічання | |
ва́жнічанню | |
ва́жнічанне | |
ва́жнічаннем | |
ва́жнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ва́жнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ва́жнічанне | |
ва́жнічання | |
ва́жнічанню | |
ва́жнічанне | |
ва́жнічаннем | |
ва́жнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)