ва́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ва́жнік | ва́жнікі | |
| ва́жніка | ва́жнікаў | |
| ва́жніку | ва́жнікам | |
| ва́жніка | ва́жнікаў | |
| ва́жнікам | ва́жнікамі | |
| ва́жніку | ва́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)