ва́жгаць

‘прагінаць, узважваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ва́жгаю ва́жгаем
2-я ас. ва́жгаеш ва́жгаеце
3-я ас. ва́жгае ва́жгаюць
Прошлы час
м. ва́жгаў ва́жгалі
ж. ва́жгала
н. ва́жгала
Загадны лад
2-я ас. ва́жгай ва́жгайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ва́жгаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)