ваенрэўка́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ваенрэўка́м | ваенрэўка́мы | |
| ваенрэўка́ма | ваенрэўка́маў | |
| ваенрэўка́му | ваенрэўка́мам | |
| ваенрэўка́м | ваенрэўка́мы | |
| ваенрэўка́мам | ваенрэўка́мамі | |
| ваенрэўка́ме | ваенрэўка́мах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)