ваенрэўка́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ваенрэўка́м ваенрэўка́мы
Р. ваенрэўка́ма ваенрэўка́маў
Д. ваенрэўка́му ваенрэўка́мам
В. ваенрэўка́м ваенрэўка́мы
Т. ваенрэўка́мам ваенрэўка́мамі
М. ваенрэўка́ме ваенрэўка́мах

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)