вагонабудаўні́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вагонабудаўні́к вагонабудаўнікі́
Р. вагонабудаўніка́ вагонабудаўніко́ў
Д. вагонабудаўніку́ вагонабудаўніка́м
В. вагонабудаўніка́ вагонабудаўніко́ў
Т. вагонабудаўніко́м вагонабудаўніка́мі
М. вагонабудаўніку́ вагонабудаўніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)