б’ю́ік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| б’ю́ік | б’ю́ікі | |
| б’ю́іка | б’ю́ікаў | |
| б’ю́іку | б’ю́ікам | |
| б’ю́ік | б’ю́ікі | |
| б’ю́ікам | б’ю́ікамі | |
| б’ю́іку | б’ю́іках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)