б’е́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
б’е́ф | б’е́фы | |
б’е́фа | б’е́фаў | |
б’е́фу | б’е́фам | |
б’е́ф | б’е́фы | |
б’е́фам | б’е́фамі | |
б’е́фе | б’е́фах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)